ما انخفد صوت السلاح حتى استعاد سوق تجريش وهو احد اهم الاسواق الشعبيه في طهران واكثرها حيويه شيئا من بريقه المحال تذخر بالبضائع كما عاهدناها لكن الهدوء في هذا السوق المسقوف غير مسبوق ويش بتراجع الحركه في ازقه السوق التي لطالما اشتهرت بالزحام والضجيج حالا خب یکی از علتها ممکنه این جنگ باشه ولی خب اصلاً این جنگ فرض کن نبود خب مردم همیشه تابست خلوت میشه مدارس تعطیل میشه الريال الايراني وبعد ان ترنح امام الدولار في ايام الحرب استعاد شيئا من عافيته بعد وقف اطلاق النار هبوط ثم صعود قارب ما كان عليه قبل اندلاع الحرب القى بظلاله على الاسعار لكن التغيير يبقى في اطار المعتاد بالنسبه للايرانيين الذين خابروا نسبه تضخم سنويه لا تقل عن 40% في السنوات الخمس الاخيره سال‌هاست الان داریم با مشکلات نه کشور ما همه کشورا اقتصادشون ولی مردم دارن با غیرت کارن و من دیدم که با غیرت همه به هم کمک کردن الصوره ما تزال ضبابيه واستئناف الحرب ليس مستبع كما يعتقد معظم الايرانيين وفي هذا تتباين الاراء في الشارع الايراني این حملات تکرار میشه یا گستردهتر از قبل ممکنه تکرار بشه یا اینکه نه ادامه پیدا می‌کنه. به خاطر همینم ما اومدیم کار می‌کنیم ولی خب هیچ ضمانتی وجود نداره. اونا اگر حمله هم بکنن ما پاش وایمیستیم. تو کشورمونه وطنمونه برای یه وجبشم وایمیستیم. خب اونا که جرت نمی‌کنن زمین حمله کنن. نه آمریکاش نه اسرائیلش. اگرم بزنن هوایی می‌زنن. درست شد؟ درسته ما تلفات میدیما مشکلات اقتصادی همه چیهم به وجود میاد ولی تا تهش وایمیستیم. مع تمسك الاداره الامريكيه بمنع طهران من تخصيب اليورانيوم وتاكيد السلطات الايرانيه انها لن تخوض اي مفاوضات تحت هذا السقف ووسط تلويح الاوروبيين بتفعيل اليه الضغط على الزناد التي تعني عوده العقوبات الامميه على طهران الحرب وان هدات الا ان صوت طب يسمع بوضوح في كل مكان كما يقول طيف من الايرانيين
